TopDog – Methodiek

Topdog HondenSOVA-training is een socialevaardigheids- en weerbaarheidstraining voor kinderen, jongeren en jongvolwassenen met een gecertificeerde psychosociaal hulphond als co-trainer. De training is ontwikkeld naar voorbeelden uit het wereldwijd gebruikte Animal Assisted Therapy model.

Topdog beschikt over een methodische beschrijving en een wetenschappelijke onderbouwing. In 2007 heeft de Topdog HondenSOVAtraining de innovatieprijs in de Geestelijke Gezondheidszorg gekregen voor de best uitgewerkte nieuwe methodiek. De training is Europees erkend als valide diergeleide interventie.

De TopDog trainersopleiding is geaccrediteerd door het Instituut voor Antrozoölogie en een level 3 opleiding in de wereld van de AAT.

 

Topdog – Effecten

Slagingspercentage
Bij iedere vorm van hulp is het gangbaar dat 70% van de hulp effectief is; 30% slaat niet aan.

• Bij Topdog is het slagingspercentage 95%:

• In 90% van de trainingen worden alle doelstellingen behaald, volledig effectief.

• In 5% van de trainingen worden bijna alle doelstellingen gehaald, effectief.

• In 5% van de trainingen is deze niet effectief, de hulpverlening is niet opgestart of er is geen match met de hond.

​

Inhoudelijke effecten
Een Topdogtraining heeft invloed op de hoeveelheid stress waar een deelnemer last van heeft, het concentratievermogen, de expressiviteit in de non-verbale communicatie, de assertiviteit van de cliënt, zelfbeheersing, de sociale omgang met mensen, angsten, stemming en zelfvertrouwen.
 

De transfer van de trainingssituatie naar het leven van alledag vindt vrijwel direct plaats.

Het ontwikkelen van rust, expressiviteit en het verhogen van concentratievermogen en zelfvertrouwen verloopt bij de training meer onbewust dan bewust. Onze cliënten hoeven er niet over na te denken of een afweging te maken of zij het geleerde wel of niet willen gebruiken, zij doen het gewoon. Zodoende leggen wij, vanaf de evaluatie halverwege de training, nadrukkelijk verbanden van de trainingssituatie naar het leven buiten de training.

 

Het traject zorgt voor een betere balans in het sociaal functioneren van de deelnemer:

• Verminderende externaliserende problematiek zoals agressie, overactief gedrag en ongehoorzaamheid. Er is meer controle over emoties die anders naar buiten worden gericht en er zijn minder vaak of geen conflicten meer met andere mensen of met de maatschappij. Over-assertieve cliënten gaan al snel minder ruimte innemen. Zij blijven rustig bij sociale druk en leren nadenken voordat zij iets doen. Het zelfvertrouwen is dermate gegroeid dat 'overschreeuwen' niet meer noodzakelijk is.

• Verminderde internaliserende problematiek als sociale teruggetrokkenheid, angst, depressie en psychosomatische klachten. Onder-assertieve cliënten leren meer ruimte innemen. Zij laten zich niet meer kwetsen in sociale situaties en worden expressiever en als gevolg daarvan socialer. Binnen dit sociale aspect kunnen zij zich beter staande houden door de dagelijkse uitdagingen met meer zelfvertrouwen tegemoet te zien.

​

Het traject zorgt voor een vermindering van zorgintensiteit:

• Verminderde psychiatrische problematiek; de symptomen van ADHD, ADD, PDD-NOS, angststoornissen, stemmingsstoornissen, en hechtingsproblematiek en andere denkbare psychiatrische problemen verdwijnen niet. Zij worden wel minder heftig, treden minder vaak op, duren minder lang. De cliënten leren beter omgaan met tegenslagen en beperkingen.

Cliënten ervaren meer zelfregie, controle en invloed te hebben op hun eigen leven. Zij ervaren dat gebeurtenissen hen niet ‘overkomen’. De verantwoordelijkheid voor zichzelf groeit. Door te oefenen met de hond leren zij initiatief te nemen en de gevolgen hiervan binnen zichzelf te zoeken. Dit in tegenstelling tot dat zij veelal de omgeving verantwoordelijk maken voor positieve gebeurtenissen en zichzelf voor negatieve gebeurtenissen. Door de deelnemer anders te leren kijken (irrationele gedachten wegnemen) durven zij uiteindelijk verantwoordelijkheden aan. De training zorgt voor herstel van basisvertrouwen en creëert opening tot het aangaan van nieuwe verbindingen. 
Hierdoor voelen zij zich minder eenzaam en kunnen beter voor zich opkomen. Clienten komen door de training uit hun isolement en krijgen structuur in hun leven. Hun prestaties op school en werk verbeteren blijvend. Ze gaan weer naar buiten en zoeken een daginvulling. Ze worden bijvoorbeeld lid van een vereniging, gaan een opleiding volgen of gaan zelfs weer aan het werk. De cliënten van de trainingen kunnen beter hun rol als burger vervullen en weer deelnemen aan de maatschappij. 

De sociale omgang en contacten met mensen worden verbeterd, versterkt en/of uitgebreid. Of het nu gaat over het contact met leeftijdsgenoten, volwassenen, hulpverlening of zelfs justitie.